środa, 19 maja 2010
What a wonderful world
środa, maja 19, 2010 | 
Autor:
poznan bicycle chic
I see trees of green, red roses too
I see them bloom, for me and you
And I think to myself, what a wonderful world
I see skies of blue, and clouds of white
The bright blessed day, the dark sacred night
And I think to myself, what a wonderful world
The colors of the rainbow, so pretty in the sky
Are also on the faces, of people going by
I see friends shaking hands, sayin' "how do you do?"
They're really sayin' "I love you"
I hear babies cryin', I watch them grow
They'll learn much more, than I'll ever know
And I think to myself, what a wonderful world
Yes I think to myself, what a wonderful world
Oh yeah
a tak bez ściemy, to wyglądało to tak: blond (koła, koszyk) i niebieskie (rama)
+maj+2010+006.jpg)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Blog- matka
Blogi bliźniacze w Polsce
-
-
-
-
-
My się zimy nie boimy9 lat temu
-
-
18 Wielki Przejazd Rowerowy 201410 lat temu
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Subskrybuj
Posty
Komentarze
7 komentarze:
cudny!
popłakałam się, to mój! zrobiłeś jak byłam na angielskim pewnie, na Placu Wolności, albo na naleśnikach w Caritasie:) zawsze tam przypinam do znaku..
Gratuluję zatem Ewie gustu (ten kwiatek na koszu jest co najmniej niebanalny), a autorowi bloga frekwencji. :) Oby za niedługo każdy samotny rower na Twoich fotach znajdował w ten sposób swoich właścicieli! :)
Niesamowita sytuacja !
Haha, w takim razie przesyłam Ewie wirtualną chusteczkę do wytarcia łez.
No proszę, byłem o krok od prominentnej czytelniczki, komentatorki i autorki zdjęć...
Rzadko fotografuję same rowery, ale ten był wyjątkowy, od razu mnie urzekł, dzięki temu kwiatkowi.
Zażartowałem we wpisie, że jasne opony i niebieska rama jest pewnie starannie dobrana do blond+niebieskie oczu właścicielki.
Teraz zaczynam być ciekaw czy to się zgadza?
Dzięki również prominentnemu Marsjaninowi.
hehe, nawet nie wiesz, jak się poczułam, jak po powrocie późną nocą z imprezy weszłam na moją ulubioną stronę,a tam widzę swoją różyczkę i po chwili cały swój rower...naprawdę niezwykłe uczucie:)
pewnie Cię zasmucę, ale nie jest tak banalnie (czyt.idealnie) i nie jestem niebieskooką blondynką jeżdżącą na niebieskim rowerze z jasnymi oponami:D jest troszeczkę inaczej, od biedy można mnie nazwać blondynką, ale oczy mam na pewno zielone! a w swoim rowerze zakochałam się od pierwszego wejrzenia, nawet pomimo tego, że nie przepadam za kolorem niebieskim:) to teraz jestem już w połowie 'pełnoprawną rowerzystką Poznania', skoro mój rower jest na Poznać Bicycle Chic:)teraz tylko czekam aż mnie złapiesz w drodze:) chociaż z ostrością będzie ciężko, bo zwykłam jeździć szybkooo.. Pozdrawiam :):)
Niebanalna i Nieidealna Blondynko... :D lol...
W takim razie, dla konsekwencji, powinnaś przemalować swój rower na zielono... :)))
lol...
A tak na serio, to kolor włosów, czy oczu nie ma dla mnie najmniejszego znaczenia (też mam zielone). Napisałem tak, bo lubię rozbrajać stereotypy/ formę. (w końcu jestem miłośnikiem Gombrowicza)
Ja też się zakochałem w mojej Gazelli od pierwszego wejrzenia, kiedy zobaczyłem ją po raz pierwszy w magazynie w Czaczu, stojącą między setkami innych rowerów. Ten złoto- brązowy kolor i szlachetny kształt... Miała uszkodzoną korbę i teraz jest w remoncie.
Skoro już jesteś Półprawną Rowerzystką Poznania, to do pełnoprawnej brakuje tylko chrztu moim obiektywem... :))) lol
Tylko nie wiadomo, kiedy to nastąpi? Może jutro, a może dopiero za 5 albo 10 lat... Wszystko zależy od fatum.
Nie mów tylko, że byłaś wczoraj wieczorem na Śródce na spektaklach.
jak na razie fatum działa zdecydowanie w dobrym kierunku, także jestem dobrej myśli:):)
ale na śródce na spektaklach nie byłam, nawet nie wiem co takiego tam się działo ciekawego;-)
Prześlij komentarz