Poznań Bicycle Chic

Tym razem postanowiłem nieco odjechać od tematyki bloga. Odjechać na dzień do Wolsztyna i wziąć udział w zbiorowym nabożeństwie ku czci mojego pierwszego w życiu hobby: parowozów.
Sporządziłem tam ok. 200 zdjęć. Ponieważ na paradę uczęszczam od wielu lat, nie koncentrowałem się na fotografowaniu typowych ujęć, jakie ludzie łapią w obiektywy.



Pociąg specjalny Poznań - Wolsztyn. Zmiana czoła pociągu w Lesznie.



W drodze.




Pm36-2 w akcji na trasie Leszno - Wolsztyn.



Tak miłośnicy kolei (MK) witają w Wolsztynie pociąg z Poznania, a właściwie Piękną Helenę.





Przed widowiskiem tłum zagospodarowywał wszelką możliwą przestrzeń.



Impreza filmowana była nawet z powietrza, bo nad parowozami uwijał się helikopter z ekipą telewizyjną.



A tak to wyglądało z lądu, a właściwie z tendra nieczynnego parowozu Ok1.




Z pociągu turystycznego relacji Wolsztyn - Rakoniewice - Wolsztyn, udało mi się dojrzeć grupkę rowerzystów.



W drodze powrotnej widok (z) okna niezapomnianej, nieśmiertelnej, kultowej Bipy, czyli starych, wychodzących już niestety z eksploatacji wagonów piętrowych. Spędziłem w nich dzieciństwo.



A na koniec rowerowe towarzystwo na stacji w Lesznie.

To chyba nie przypadek, że studentkę ochrony środowiska spotkałem właśnie przy siedzibie poznańskich wodociągów i stacji uzdatniania wody...



Dolna Wilda

Impresje z ulic Czechosłowackiej i Wierzbięcice.

Marcowe zdjęcia z Wrocławia, z katedrą i główną ulicą tamtejszego Ostrowa Tumskiego w tle.

Teraz siedza pod pregiezem, ale tak poza tym, mowili mi, ze uprawiaja rock alternatywny.

Agata wlasnie stala sie capoeirista. Przed chwila w jednej z wroclawskich sal gimnastycznych odbyla sie ceremonia batizado, czyli przyjecia w poczet grona uprawiajacych capoeire.



Z bialo/ zolta corda-sznurem) znakiem dystynkcji i z dumna mina wraca do domu

i mocno wierzę w to, że ten świaaaaat nie zginie nigdy dzięki nim,
nie, nie, nie !

Tu pusto, tam pełno...

to Weronika i tak jedzie rowerem do szkoły.
Właśnie odgarnia blond grzywę z czoła i opowiada, że codziennie pokonuje szlak z Parku Wilsona na os. Sobieskiego i z powrotem, dojeżdżając do swojego LO.



Właśnie wraca z zajęć i ma to szczęście, że wiatr ją popycha z tyłu, czyli idealny fordewind lub halsuje na baksztagu, używając terminologii żelarskiej



Ja tak dobrze nie mam i muszę się zmagać z ostrym bajdewindem

Trzech facetów, a ja czwarty, w ścisłym porządku przejeżdża przez przejście dla pieszych



Natężenie ruchu rowerowego wyraźnie wzrasta. Spontaniczna kawalkada udaje się w kierunku Piątkowa.

Jak okazało się, w zimie już wystąpiła na blogu, ale wtedy było ciemno, zimno i w grubej czapie.