Poznań Bicycle Chic

Nie przenoś nam Gazelli do Krakowa !

Tako rzekłem do Marysi, gdy powiedziała, że właśnie jedzie na dworzec kolejowy, by udać się do Krakowa

i zawieźć ten piękny, holenderski rower w podarunku siostrze, tamże studiującej.

W ten sposób poznańska kultura rowerowa została zubożona o jedną Gazellę, na rzecz miasta, które i tak uchodzi za stolicę kultury, i którego mądre władze działają tak, że staje się stolicą kultury rowerowej. Dlatego żal...

A Marysia studiuje architekturę. Nudne otoczenie ulicy Królowej Jadwigi rekompensują niesamowite i wyraziste face expressions mojej modelki, na których się skoncentrowałem w tych zdjeciach (dopiero po przejrzeniu zorientowałem się, że są najmocniejszą stroną tej sesji) i mam nadzieję, że Marysia się za to nie pogniewa.

A nawet gdyby, to niech gniew swój srogi prześle mi mailem, a ja zawsze mogę zdjęcia usunąć.

Alicja wraca z kursu tańca samby.

Zmieniła ruch posuwisty nóg, na ruch obrotowy rowerowych korb.

A rzecz dzieje się na uroczej uliczce, wśród zabytkowej zabudowy z okresu międzywojennego,

ponoć projektu architekta Władysława Czarneckiego.

Świetliste niebo

Świetlisty kolor bicykla

Świetlisty kolor włosów Agnieszki- studentki kulturoznawstwa

Wyklęty, powstań ludu ziemi,
Powstańcie, których dręczy głód,
Głód rowerowych dróg w mieście naszym
Powiedzie nas na bój, na trud.

Przeszłości ślad bicykla koło zmiata,
Przed ciosem niech samochód drży!
Ruszymy z posad bryłę świata,
Dziś niczym, jutro wszystkim my!

Bój to będzie ostatni,
Krwawy skończy się trud,
Gdy rowerzystów związek bratni
Ogarnie ludzki ród.

Dziś lud bikerów wsi i miasta
W jedności swojej stwarza moc,
Co się po ziemi wszerz rozrasta,
Jak świt łamiący wieków noc...

Precz samochodów rodzie sępi!
Czyż nie dość żerów z naszych ciał?
Gdy lud wam krwawe opony stępi,
Dzień szczęścia będzie wiecznie trwał.

Szczegółowy opis imprezy, zrealizowanej przez Sekcję Rowerzystów Miejskich, znajduje się na stronie:
http://www.srm.eco.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1052&Itemid=36

Dominika

Prawdziwy cycle chic już się zaczyna.

Pogoda zaczyna sprzyjać.

Ciekawe, czy z tym sezonem więcej osób przesiądzie się na rowery, niż rok temu, czy liczba ich rośnie?

No i ciekawe, czy mój blog i inne rozliczne blogi cycle chic, przyczynią się do powiększenia tej statystyki? W końcu taka jest tego misja. Trudno to zbadać wymiernie, a mało komu się chce stać na np. Moście Teatralnym i liczyć rowerzystów. Dlatego liczą się Wasze wypowiedzi.

Obrazek, jak sprzed wojny.

Relikty dawnego świata - dawnego Łazarza.

Kurczak, to po prostu pseudonim Agnieszki,

która prezentuje się na swoim pięknym, designerskim rowerze - Stanisławie.

W jakiem kierunku się kształci? Oczywiście, że sztuki wizualne.

Fotografia.

Czyżby bicykl był ulubionym pojazdem ludzi twórczych ?

To już kolejna osoba. Tym razem studentka fotografiki na ASP.

Płynie z tego ciekawy wniosek socjologiczny.

I potwierdza się teoria Richarda Floridy z pasjonującej książki: "The rise of the creative class". Polecam.



Sorry, ale od kilku dni miałem problemy z komputerem. Nie byłem w stanie zamieścić posta, bo jedno zdjęcie wklejało się po kilka godzin i jeszcze się nie wkleiło, bo co chwile przerywało się połączenie z internetem.
Pewnie to wina tego że zacząłem obrabiać zdjęcia w innych programach i pojawiały się problemy z konwertowaniem. Stąd opóźnienia na blogu.

ZAPROSZENIE OD SEKCJI ROWERZYSTÓW MIEJSKICH

Serdecznie zapraszamy w niedzielę 21 marca 2010 r. na rowerowe powitanie wiosny! W planie m.in. przejazd rowerowy przez centrum Poznania, topienie nietypowej marzanny i konkurs z nagrodami. Początek imprezy o godz. 12 na ul. Półwiejskiej przy pomniku Starego Marycha.

Rowerowe powitanie wiosny organizowane jest w Poznaniu co roku od 1993 r. i zajmuje ważne miejsce w kalendarzu poznańskich imprez rowerowych. Ma ono na celu promocję roweru jako codziennego środka transportu, jak i stanowi okazję, by podkreślić potrzebę poprawy warunków ruchu rowerowego w mieście.

Podczas powitania wiosny utopiona zostanie nietypowa marzanna, symbolizująca wybrany problem, z którym zmagają się rowerzyści. Co w tym roku będzie rowerową marzanną, okaże się dopiero podczas imprezy.

Ok. godz. 12:20, po prezentacji marzanny, planowany jest wspólny przejazd uczestników powitania wiosny ulicami Poznania. Trasa przejazdu: Pl. Wiosny Ludów - ul. Podgórna - ul. Wrocławska - Stary Rynek - ul. Paderewskiego - Pl. Wolności - ul. 3 Maja - Pl. Cyryla Ratajskiego - ul. 23 Lutego - ul. Rynkowa - Stary Rynek - ul. Wodna - ul. Mostowa - Pl. Międzymoście - ul. Chwaliszewo - most Chrobrego - ul. Wieżowa - ul. Zagórze - most Biskupa Jordana.

Po przybyciu rowerzystów na most Biskupa Jordana marzanna zostanie utopiona. By nie zaśmiecać rzeki, będzie ona jednak umieszczona na sznurku i zostanie wyłowiona. Po utopieniu marzanny wśród uczestników powitania wiosny zostaną rozlosowane atrakcyjne upominki.

Zakończenie imprezy planowane jest najpóźniej ok. godz. 13.20 na moście Biskupa Jordana. Do udziału w powitaniu wiosny zaprosiliśmy władze Poznania.

Serdecznie zapraszamy!

Wiosna rowerzystów nadchodzi!

Ogłoszenie pochodzi ze strony: http://www.srm.eco.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1046&Itemid=36

Uśmiech i niebo po zachodzie słońca.

To zdjęcie może wkrótce okazać się historyczne, bo Dworzec Główny zamierza inkarnować się w nowe wcielenie.
alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5448191777690214914" />

Godzina 16.00, ulica Polska. Świeżo wyremontowana i szeroka.

Gdzie się nie obejrzeć, widać morze, ocean "jedynie słusznych" pojazdów.

A tak wygląda ruch na leżącej przy tejże ulicy drodze rowerowej. Czyż to nie przegięcie?

Potraficie to wytłumaczyć?

Czy mógłbym Panu pstryknąć parę zdjęć?

- Nie pytaj, po prostu rób zdjęcia!

- OK. Dzięki. W takim razie ja się cofnę, Pan będzie pomalutku jechał w moją stronę, a ja będę pstrykał, tylko wyjmę aparat.

- Dobra, dziękuję i życzę miłego dnia. Do widzenia !
- Do widzenia !

Obrazek godny mojego ulubionego forum: Forum Polskich Wieżowców - www.skyscrapercity.com, poświęconego rozwojowi miast. Polecam. Można się dużo dowiedzieć o tym, co planuje się w Poznaniu.

Oby więcej takich budynków w naszym mieście.

Mieszanka historycznej, zabytkowej, zabudowy z wysokimi, szklanymi domami, to, moim zdaniem najlepsza fuzja.

A radosna bohaterka moich zdjęć, to kolejna osoba, studiująca sztuki wizualne.

Coś w tym musi być, że wciąż spotykam plastyków.